یکتا

دلنوشته هایی از دیار سبز و آبی

یکتا

دلنوشته هایی از دیار سبز و آبی

!!!

معلم کلاس اولم را هیچ وقت فراموش نمی کنم.دلی دریایی داشت.قلبش به عشق بچه ها می تپید وبدون هیچ چشم داشتی عاشقانه به من آموخت.روش اواستادوشاگردی بودومثل آن پیرمردمعروف که اسمش را نمی دانم به مادرس می داد.خیلی مهربان بودوصدای دلنشین اوهنوزتوی گوشم است.بعضی معلم ها فقط به پول فکر می کنند.جالبه که شاگردانشان رابراساس سطح تحصیلات پدرومادرودرآمدشان انتخاب می کندوفقط اوحق انتخاب دارد!

به بچه ها می گوید:بابچه های دیگر کلاسها دوست نباشید!هرکس خوراکی خودش رابخوردو...

ازنظرآموزش حرف اول رامی زندوبه معلم های دیگر نیزآموزش می دهد.درس زندگی نیزبه شاگردانش می آموزددرخصوص لباس پوشیدن - پس انداز کردن - بخشیدن - کارگروهیو...کاش کمتر به مادیات می اندیشیدواینقدر به خاطر باسوادکردن شاگردانش سر مامنت نمی گذاشت.الحق که معلمی شغل انبیاوبسیارطاقت فرسااست.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد