یکتا

دلنوشته هایی از دیار سبز و آبی

یکتا

دلنوشته هایی از دیار سبز و آبی

تربیت

بچه بایدصندلی عقب بشیند.کمربندببندد.وقتی بیرون می ریم حتماکفش ولباس مرتب بپوشدودرخانه نیزلباس راحت ولی تمیز تن کند.وقتی پارک می ریم شلوارپاکند.مواظب غذاخوردن وحرف زدنش باشد.شبهاحتما مسواک بزندونخ دندان ودهان شویه استفاده کندوهزاران بایدونبایدی که تحت عنوان تربیت من ومهدی ازالینا می خواهیم که انجام دهدواگریک وقتی شیطون ماراهم گول بزنه اعتراف کنیم واصلا دروغ نگوییم.نمی دونم ماکارمون درسته یا اونایی که همیشه دمپایی پای بچه شونه وکفش فقط مال مدرسه وعیددیدنی است؟بچشون همیشه با شورت می گرده وفرق خانه وبیرون ونمی دونه!تنهادل مشغولی پدرومادرش به شکم وراحتی بچشون خلاصه میشه!ازامرونهی خبری نیست سرغذا بچه آنقدرآروغ می زند که غذا خوردن برای آدم سخت می شه و...نمی دونم به راستی کدام تربیت صحیح است؟من دوست دارم بچه ای باادب واعتمادبه نفس بالاوشادشادداشته باشم.آیامن ومهدی موفق می شویم؟


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد